💔ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ ꜱᴡᴀʟʟᴏᴡ ɴᴀᴅᴢɪᴇᴊᴀ ᴍᴀᴛᴋą ɢᴌᴜᴘɪᴄʜ💔



[ współpraca reklamowa ]




❗ Na początku książki znajduje się ostrzeżenie z którym należy się zapoznać. Książka zawiera ograniczenie wiekowe 16+ ❗


Po zakończeniu pierwszej części trylogii "Swallow" wyczekiwałam bardzo kontynuacji. Bo musiałam dowiedzieć się co wydarzy się dalej. Nie sądziłam, że podczas czytania będzie towarzyszyło mi tak mnóstwo emocji. Niejednokrotnie mialam ochotę rzucić książką i niektóre momenty powodowały, że musiałam je rozchodzić.

Moja recenzja może być chaotyczna ponieważ piszę ją zaraz po skończeniu. Oraz nie chcę nikomu nic zaspoilerować bo uważam, że czym mniej wiesz o tej historii tym lepiej dla ciebie.

Jeśli miałabym jednym słowem opisać tą książkę to bym powiedziała nieprzewidywalność. Musicie mi uwierzyć, że nie raz siedziałam w ogromnym szoku bo nie spodziewałam się niektórych rzeczy.

Plot twisty WOW Po prostu WOW. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego jak ta książka została napisana. Od początku zostałam wciągnięta w tą historię. Nie umiałam się oderwać. Mimo, że tematy poruszane w tej pozycji nie należą do łatwych to naprawdę dobrze się bawiłam podczas czytania. Wiem jak to dziwnie brzmi no ale.

Jeśli byłam pod wrażeniem pierwszej części to ta bije ją o głowę. Uważam, że ta część jest po prostu lepsza. Akcja nabiera tempa. Pewne tajemnice wychodzą na jaw. Wątek morderstwa i próba dotarcia do prawdy naprawdę mnie zachwyciła. Wszystko było przemyślane. Nie mogłam przewidzieć co wydarzy się na kolejnej stronie czy rozdziale. Wraz z główną bohaterką próbowałam dotrzec do rozwiązania tej sprawy.

Tutaj również poznajemy bardziej głównych bohaterów. Możemy poznać ich trudną przeszłość, która jest bolesna. I nie należy do miłych. Niektóre wydarzenia po prostu łamały mi serce.

W książkach Oli lubię to, że nie boi się poruszać trudnych tematów, które bardzo często nie są poruszane w innych pozycjach, które czytam. Oraz, że nie są one bagatelizowane. I są naprawdę rozwinięte i w żadnym stopniu nie są one romantyzowane przez autorkę. I pokazują jak niektóre wydarzenia potrafią wpłynąć na człowieka.

Bohaterowie są tak wykreowani, że odnoszę wrażenie, że oni są wręcz realni. Mają prawdziwe problemy. Nie są idealni. Zmagają się z traumami i bolesnymi wydarzeniami. Próbują z nimi walczyć, ale czasem najtrudniejsze jest przyznanie się do tego, że potrzebuje się pomocy. Proszenie o pomoc nie jest oznaką słabości a ogromnej siły.

Lubię tu sposób w jaki została przedstawiona relacja bohaterów. Wszystko dzieje się w odpowiednim tempie. Nic nie dzieję się za szybko. Ich relacja jest trudna i bolesna. Nie należy ona do łatwych. Nie znajdziecie tu różu i kwiatów.

Trzeba pamiętać, że oni zmagają się z swoimi problemami i na początku muszą sami sobie z nimi poradzić i je pokonać. A niestety to nie należy do łatwych. I potrzeba czasu. I sami muszą chcieć je pokonać.

Haelyn i Rion są bohaterami, których życie nie oszczędzało. Starają się żyć. Ale to bywa naprawdę ciężkie. Niejednokrotnie bolało mnie serce i pojawiały się łzy w oczach. Miałam ochotę ich przytulić i zabrać od nich cały ból. Niestety nie mam takiej mocy.


Jestem również oczarowana ukazanym tu motywem przyjaźni. Jestem po prostu wzruszona, że nasi główni bohaterowie mogli liczyć w każdym aspekcie na pomoc swoich przyjaciół. Byli dla siebie wzajemnie ogromnym wsparciem. Mimo trudności nie odwrócili się od siebie. I nie ważne jak źle było zawsze byli gotowi pomóc. Nie oczekując nic w zamian.


Postacie drugoplanowe również zrobiły genialną robotę. Niektórych polubiłam bardziej a niektórych mniej. A jeszcze innym miałam ochotę wręczyć bilet w jedną stronę.

Zakończenie oraz ostatnie rozdziały sprawiły, że zastawiałam się dlaczego ja sobie to robię i dlaczego to nadal czytam. Tak jak nie płakałam na praktycznie całości książki tak na nich siedziałam rycząc. Pękło mi serce.

A samo zakończenie sprawiło, że nie umiem znaleźć sobie miejsca i zastanawiam się co jeszcze zaplanowała autorka. Wyczekuję bardzo finałowej części trylogii. Jednocześnie boję się.


Jeśli zastanawiacie się czy sięgnąć po drugi tom to jak najbardziej Was zachęcam do zapoznania się z nią. Mimo, że ta historia nie jest łatwa to jest przepełniona ogromną ilością emocji. Bohaterowie są prawdziwi i zmagają się z problemami z którymi bardzo łatwo się utożsamić.


Moja ocena 5/5

💔ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ ꜱᴡᴀʟʟᴏᴡ ɴᴀᴅᴢɪᴇᴊᴀ ᴍᴀᴛᴋą ɢᴌᴜᴘɪᴄʜ💔



[ współpraca reklamowa ]




❗ Na początku książki znajduje się ostrzeżenie z którym należy się zapoznać. Książka zawiera ograniczenie wiekowe 16+ ❗


Po zakończeniu pierwszej części trylogii "Swallow" wyczekiwałam bardzo kontynuacji. Bo musiałam dowiedzieć się co wydarzy się dalej. Nie sądziłam, że podczas czytania będzie...

„Swallow. Nadzieja matką głupich” należy do tych książek, o których ciężko napisać recenzję. Jest to historia o dwójce, młodych ludzi która dostarczają wielu emocji. I nie da się opisać tego co czuje się w trakcie czytania.
Jest to opowieść o Rionie, chłopaku który nie bał się śmierci i nie jeden raz chciał sobie odebrać życie oraz o Haelyn, która z kolei bała się śmierci. Oboje zmagają się z demonami przeszłości i kiedy wydaje się, że los do nich uśmiechnął się i mają szansę na szczęście, szansa ta zostaje im brutalnie odebrana. Uczucie smutku, niesprawiedliwości i bólu towarzyszy w czasie czytania cały czas. Ale również nadziei, że może jeszcze będzie dobrze. Tylko czy nadzieja nie jest matką głupich?
Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Jest tutaj opisany rok opisany od wydarzeń mających miejsce w poprzednim tomem oraz czas teraźniejszy. Narracja prowadzona jest najpierw z punktu widzenia Haelyn, Jamesa a później również z perspektywy Riona. Dzięki temu możemy poznać każdego bohatera bliżej. To jak wzajemnie się traktują i kim są dla siebie.
W tej części dostałam odpowiedzi na pytania, które zadawałam sobie podczas czytania tomu 1. Zrozumiałam co tak naprawdę wydarzyło się w życiu głównych bohaterów. Książka pokazuje, że dzięki przyjaciołom i metodą małych kroczków możemy wiele przetrwać.
Podobnie jak w pierwszym tomem i tym razem autorka zakończyła książkę tak, że na już potrzebuje się kolejnej części.

„Swallow. Nadzieja matką głupich” należy do tych książek, o których ciężko napisać recenzję. Jest to historia o dwójce, młodych ludzi która dostarczają wielu emocji. I nie da się opisać tego co czuje się w trakcie czytania.
Jest to opowieść o Rionie, chłopaku który nie bał się śmierci i nie jeden raz chciał sobie odebrać życie oraz o Haelyn, która z kolei bała się śmierci....

" - Poznaj mnie na nowo i zakochaj się we mnie tak, jak zrobiłaś to poprzednim razem".

Poprzedni tom wywołał wiele emocji, a nawet niedosyt i wyczekiwałam, kiedy będzie kontynuacja tej historii — Nie mogłam się doczekać, tym bardziej że w takim momencie zakończyła się historia. Czekałam na ten tom. Czekałam na tę historię. Gdy tylko książka do mnie trafiła, to od razu w mojej głowie pojawiły się wspomnienia z czytania poprzedniego tomu. Okładka na żywo jest jeszcze piękniejsza — Ten kolor i wykonanie okładki... Coś pięknego. Razem prezentują się pięknie. Zachwycam się dalej tą okładką! Jest po prostu piękna. Dodatkowo w środku skrywa piękną, chwilami bolesną, wzruszającą historię, w której emocje wylewają się z każdej strony książki. Aleksandra kolejny raz rzuciła na mnie czar i nie mogłam się oderwać —Zatraciłam się na wiele godzin w tej podróży i mogę śmiało powiedzieć, że ta podróż wywołała przeróżne emocje. Wielkie brawa dla autorki, bo stworzyła cudowną historię, od której nie da się oderwać. Chwilami czułam szybkie bicie serca, a w innej chwili łzy spływały po policzkach. Rollercoaster! Jaskółka! Cudo! Kocham ich historię! Rion — Love!

W ostatnim czasie wiele książek przeczytałam, ale gdy przyszła do mnie ta książka to przepadłam. Na nowo zatraciłam się w ich historii, a wydarzenia z poprzedniego tomu uderzyły we mnie lawinowo. Na nowo musiałam zmierzyć się z emocjami i nie tylko. Przez tę historię się płynie, a to jak ona została napisana... WOW! Jestem zakochana w bohaterach, fabule i nie tylko. Dodatkowo Aleksandra wie, jak budować napięcie — A tu było to czuć, a nawet w jednej chwili spadła na mnie taka informacja, że siedziałam w szoku. Wiele też otrzymałam odpowiedzi, na pytania, które miałam przy pierwszym tomie. Przed bohaterami niełatwy czas. Podobało mi się to, że mogłam poznać ich perspektywę. Przy tej historii odczuwa się wiele emocji — Chwilami uśmiechałam się, a nawet byłam zła. Emocje! Namiętność! Przyjaźń. Prawda, która może zaboleć. I czym tak naprawdę jest nadzieja? Zaufanie? Zakończenie rozwaliło mnie na łopatki — Czuję niedosyt.

Historia o pięknie, miłości, przyjaźni i o tym, czym tak naprawdę jest nadzieja, zaufanie i szczęście. Historia, która zapiera dech w piersi i dotyka serce oraz myśli. Do tej pory moje myśli wirują, a to, co tutaj się wydarzyło... Wow. Musicie poznać historię Jaskółki i poczuć te emocje. Czekam na kolejny tom!
Gorąco polecam!

" - Poznaj mnie na nowo i zakochaj się we mnie tak, jak zrobiłaś to poprzednim razem".

Poprzedni tom wywołał wiele emocji, a nawet niedosyt i wyczekiwałam, kiedy będzie kontynuacja tej historii — Nie mogłam się doczekać, tym bardziej że w takim momencie zakończyła się historia. Czekałam na ten tom. Czekałam na tę historię. Gdy tylko książka do mnie trafiła, to od razu w...

"Poznaj mnie na nowo i zakochaj się we mnie tak, jak zrobiłaś to poprzednim razem".


Znane powiedzenie "Nadzieja matką głupich" bezsprzecznie kojarzy się nam z rozczarowaniem, ale takowe uczucie z pewnością nie pojawia się po lekturze tej książki. Jest za to wielkie zaskoczenie, zdumienie, wzruszenie i przeświadczenie, że dla takich suspensów warto czekać niemal do ostatniej strony. Życzyłabym każdemu pisarzowi tak spektakularnych kontynuacji.

Aleksandra Muraszka znana w mediach społecznościowych jako _sunsola od zawsze lubiła pisać, gdyż właśnie ta czynność przynosi jej spokój. Kocha muzykę latino, truskawki w czekoladzie, a także tworzenie nowych książkowych mężów. Autorka zajmowała się fotografią, współprowadziła telewizję internetową, a obecnie spełnia się w roli mamy. "Swallow. Nadzieja matką głupich" to drugi tom planowanej trylogii.

Haelyn wie, że już nic nie jest pewne. Kolejne miesiące przynoszą jej wiele niepokoju, wiele pytań czekających na odpowiedzi i prawdę, z którą musi się zmierzyć. Osiemnaście, dwadzieścia pięć — zagadka i tajemnica. Jest na szczęście w życiu Haelyn coś stałego. To nadzieja, która czasami umiera ostatnia, a czasami jest matką głupich.

Podobnież pierwsza jaskółka wiosny nie czyni, ale z pewnością ta Jaskółka czyni spore spustoszenie w czytelniczych sercach, które pokochały historię Haelyn i Riona. Aleksandra Muraszka bowiem w kontynuacji losów bohaterów serwuje pełną paletę emocji w połączeniu z wielkim zaskoczeniem, które wywołuje pojawienie się pytania: "Jak to możliwe?". Autorka w mistrzowskim stylu przez niemal całą powieść buduje napięcie dotyczące tragicznego faktu z życia protagonistki, podsuwa tropy, myli ślady, by na końcu spuścić bombę, która dosłownie zmienia wszystko. Trudno otrząsnąć się po odkryciu prawdy i tego, co następuje w finale, gdyż chyba nikt nie spodziewa się takiego scenariusza, jaki wykreowała Aleksandra Muraszka. Chapeau bas!

"Swallow. Nadzieja matką głupich" zdecydowanie oparła się osławionej klątwie drugiego tomu i śmiem twierdzić, że ta część jest lepszą niż pierwsza, gdyż autorka włożyła w nią jeszcze więcej skrajnych emocji, fundując czytelnikowi pełen rollercoaster uczuciowy. Rollercoaster zapewniający wzruszenia, niepewność, złość, zrozumienie, a także ciekawość okraszoną pewną dozą strachu. Nie sposób oderwać się od czytania tej książki, gdyż każdy kolejny rozdział przybliża czytelnika do rozwiązania zagadki z przeszłości.

Drugi tom "Swallow" zaskakuje na wielu polach. Jednym z takowych jest pojawienie się trzeciej perspektywy narracyjnej jednego z bohaterów, którego poznaliśmy już na łamach pierwszej części. To trafiony i celowy zabieg, budujący zupełnie nową perspektywę i jak się okazuje, niezwykle istotny dla całej historii.

Uwielbiam książki, które pomimo swojej sporej objętości, potrafią utrzymywać mnie w permanentnym napięciu. "Swallow. Nadzieja matką głupich" taka właśnie jest. Uwielbiam być zaskakiwana i pozostawiana w finale z wielkim niedowierzaniem. Ta powieść to właśnie ze mną zrobiła. Zazdroszczę wszystkim, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z Jaskółką i czekam cierpliwie na trzeci tom, zajadając się czekoladowymi lodami.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Poznaj mnie na nowo i zakochaj się we mnie tak, jak zrobiłaś to poprzednim razem".


Znane powiedzenie "Nadzieja matką głupich" bezsprzecznie kojarzy się nam z rozczarowaniem, ale takowe uczucie z pewnością nie pojawia się po lekturze tej książki. Jest za to wielkie zaskoczenie, zdumienie, wzruszenie i przeświadczenie, że dla takich suspensów warto czekać niemal do...

Kocham

Kocham